W ubiegłą środę mieliśmy okazję wysłuchać na żywo katechezy don Renzo transmitowaną na Facebook'u do wszystkich śledzących stronę Misterogrande po włosku. Katecheza była poświęcona ostatniemu fragmentowi małżeńskiego Credo, które otrzymali wszyscy uczestnicy Kongresu w Sacrofano dwa lata temu. Jego ostatni paragraf można przetłumaczyć następująco:

Wierzymy, że udział w coniedzielnej Eucharystii jest dla każdej rodziny okazją odkrywania i ponownego przeżywania swojego powołania do budowania i głoszenia braterstwa wszystkich Dzieci Bożych, które bierze swój początek w Kościele i znajdzie swoje całkowite wypełnienie w Czasach Ostatecznych, kiedy Tajemnica Zaślubin z Bogiem będzie wszystkim we wszystkich a my, Nasz Boski Oblubieńcu, będziemy żyli wiecznie w jedności z Tobą i z Ojcem i Duchem Świętym.

Więź, którą nawiązuje z nami Chrystus w dniu ślubu, nie kończy się wraz ze śmiercią lecz trwa wiecznie. Jego Słowo o wierności i nierozerwalności będzie nam towarzyszyć również przejściu na drugą stronę, co podkreśla eschatologiczny wymiar sakramentu małżeństwa. Jednocześnie odsyła nas to do samego początku i do pytania o to, dlaczego Bóg chce zaślubić ludzkość? W Familiaris Consortio nr 13 czytamy: "Poprzez sakramentalny znak, ich wzajemna przynależność [to jest: żony i męża] jest rzeczywistym obrazem samego stosunku Chrystusa do Kościoła." To w relacji małżonków Bóg postanowił objawić ludzkości siebie. Trójca Święta jest wspólnotą miłości a ponieważ jesteśmy stworzeni na Jego obraz i podobieństwo my również jesteśmy stworzeni do miłości. Miłość kobiety i mężczyzny jest tak zbudowana w swojej naturze, że jest w niej miejsce na to, aby prawdziwie i autentycznie przebywał tam i stale mieszkał Jezus - Oblubieniec.

Pasujemy do Boga w tym sensie, że jesteśmy stworzeni do miłości z Nim. Przypominamy Boga - Stwórcę również w naszej wolności, bo jest ona warunkiem koniecznym w miłości. Don Renzo zwrócił uwagę, że w całkowitym poszanowaniu tej wolności Jezus zawsze nas zaprasza do relacji z Nim i z Ojcem i z Duchem. Tak samo jak apostołów, tak samo nas zaprasza do tego, abyśmy mieli udział w życiu Trójcy Świętej. Początkiem tego wspólnego życia jest chrzest każdego z nas a rzeczywistość, do której zyskujemy dostęp nie kończy się nigdy.

W tym samym numerze Familiaris Consortio a także w Amoris Laetitia w numerze 77 Kościół przekonuje nas, że tylko w Chrystusie nasza ludzka, słaba i ograniczona miłość znajduje spełnienie. Jezus pokazał nam w swojej śmierci na krzyżu dokąd taka miłość prowadzi i zaprasza nas do tego, abyśmy mieli w niej udział. Naśladując Chrystusa w naszym życiu małżeńskim i karmiąc się Jego Ciałem podczas niedzielnej Eucharystii, jesteśmy zdolni do tego, aby przyczyniać się do wzrostu Królestwa. Wydając na świat dzieci, które wychowujemy w wierze ale również opiekując się wszystkimi, którzy tego potrzebują i kierując ich ku Chrystusowi spełniamy nasze podstawowe posłannictwo. Chrystus - Słowo Wcielone według słów Św. Jana Ewangelisty: "Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi" (J 1, 12). To znaczy, że rodzina jest trwałym znakiem obecności Boga w świecie i jest wezwana do tego, aby rodzić nowych członków Kościoła. W innym miejscu Jezus mówi do swoich uczniów, że idzie przygotować im miejsce. Cóż to innego, jeśli nie obietnica wiecznego udziału w wielkiej Rodzinie Dzieci Bożych w wieczności? Do tego właśnie przygotowuje ludzka rodzina i Eucharystia, podczas której wszyscy stajemy się braćmi i członkami jednego Ciała Mistycznego.

Don Renzo podkreślił, że cztery role, które pełnimy w życiu wzajemnie się przenikają: rola dzieci, braci, małżonków i rodziców. Będąc dorosłymi pełnimy te wszystkie role na raz, a w każdym kontekście jesteśmy wezwani, aby oddawać swoje życie za innych, będąc całkowitym darem z siebie. Życie wieczne nadaje sens każdej naszej chwili w doczesności. Jeśli przeżywamy każdy dzień ze świadomością naszego powołania do udziału w wielkiej Rodzinie Dzieci Bożych, to całkiem inaczej podejmujemy decyzje, okazujemy miłość i troskę o innych. Jesteśmy jednym ciałem w Chrystusie nie tylko z żyjącymi na ziemi, lecz również z tymi, którzy nas poprzedzili w drodze do nieba. Nasze zadanie to okazywanie tej nieskończonej miłości wszystkim, do których nas Bóg posyła.

Niedzielna Eucharystia jest przedsmakiem Godów Baranka. Nasze małżeństwo widziane z perspektywy wieczności zyskuje ten wieczny blask i jakość, która przewyższa wszystko, co mamy na ziemi. Jesteśmy jednym ciałem nie z powodu naszych zasług, lecz dzięki Boskiemu Miłosierdziu. Uczestnicząc w niedzielnej Eucharystii dowiadujemy się, do czego jesteśmy powołani i w jaki sposób mamy budować więzi z innymi ludźmi.