Dom Rekolekcyjny Archidiecezji Częstochowskiej gościł piątą edycję rekolekcji 'Oto Oblubieniec' w weekend 11-13 czerwca 2021. Była to edycja wyjątkowa z uwagi na panującą epidemię i trzykrotne przekładanie terminu oraz miejsca. Jednak uczestnicy - piętnaście małżeństw wraz z dziećmi - byli zdeterminowani i pojawili się w komplecie w piątkowy wieczór gotowi na spotkanie z Oblubieńcem.

Intensywny czas wypełniony wykładami, dynamikami, dialogiem małżeńskim oraz rozmowami był skoncentrowany na osobie Oblubieńca ale nie zabrakło również czasu na bycie ze sobą, żarty, pyszną kawę i dzielenie się trudnościami życia małżeńskiego. Była okazja do spowiedzi oraz do skorzystania z modlitwy wstawienniczej.

Ekipa liczyła tym razem osiem małżeństw o różnym stażu i mieszkających w różnych miejscach Polski. Przez długie i żmudne przygotowania udało nam się stworzyć wspólnotę modlitewną i przeżywać ten szczególny czas w duchu jedności i wzajemnego wsparcia. Każdy z nas dzielił się historią wspólnego życia pełnego zmagań i doświadczeń Bożej Opieki. Mogliśmy dać uczestnikom to, co najpierw sami otrzymaliśmy żyjąc blisko Jezusa Oblubieńca.

Uczestnicy w krótkich świadectwach pod koniec trzeciego dnia rekolekcji dzielili się swoją radością i wzruszeniem. Trzy dni spędzone w Olsztynie pod Częstochową dały im wszystkim niezwykły ładunek informacji do rozważań, nową perspektywę na własny sakrament i kilka praktycznych porad, w jaki sposób wykorzystywać moc Ducha Świętego w codziennym życiu.

Pięknym akcentem czasu rekolekcyjnego była owocna współpraca dwóch sakramentów: małżeństwa i kapłaństwa. Nasz duszpasterz, ks. Marcin, prezbiter archidiecezji gnieźnieńskiej, uczestniczył w naszych rekolekcjach najpierw jako kleryk, później jako diakon i w tym roku nareszcie jako ksiądz. Jego zaangażowanie, towarzyszenie i zachwyt małżonkami były niezwykle budujące. Trzy dni spędzone razem pokazały jak bardzo siebie potrzebujemy i jak wiele możemy sobie dać.

Ten niezwykle intensywny dla nas czas nie mógł się powieść gdyby nie wsparcie modlitewne wielu osób, wspólnot, instytutów, zakonów i małżonków, za które jesteśmy wdzięczni. Duch Święty ubogacił nas swoim działaniem oraz wlał w nasze serca prawdziwą radość ze swojej obecności w naszej relacji. Piękno sakramentu małżeństwa jest olśniewające i mamy nadzieję, że nigdy nie zabraknie nam sił, aby się nim dzielić.