Na drugi w tym roku kalendarzowym dzień skupienia zaprosił nas ks. Przemek do Prymasowskiego Wyższego Seminarium Duchownego do Gniezna i pomimo śnieżnej aury i ujemnych temperatur przybyły na niego małżeństwa z wielu stron Polski: Katowic, Łodzi, Warszawy i okolic Poznania. Ks. Przemek przygotował dla nas nie lada niespodziankę: rozważania o duchowości małżeńskiej u Karola Wojtyły.
Była to prawdziwa uczta, bo ks. Przemek zabrał nas w podróż w czasie: na podstawie archiwalnych zdjęć mogliśmy sobie wyobrazić młodego Karola Wojtyłę i studentów, narzeczonych oraz młodych małżonków, którzy mu towarzyszyli w najróżniejszych momentach roku akademickiego i wakacji. Postacią, która w szczególny sposób była związana z Karolem Wojtyłą był Jerzy Ciesielski, mąż i ojciec, inżynier, a co najważniejsze: człowiek stawiający ważne pytania. Wraz z ówczesną narzeczoną Danusią zadawali na tyle wnikliwe pytania młodemu księdzu, że w odpowiedzi na nie po jakimś czasie powstała dobrze nam wszystkim znana książka Miłość i odpowiedzialność.
"Daj się kształtować miłości" - to cytat z dzieła Wojtyły Brat naszego Boga, który w pewnym sensie wyznacza początek życia duchowego każdej pary małżeńskiej. Chodzi o postawę tworzącą czas i przestrzeń dla Boga, bo to On ma nas kształtować i formować. Świętości, która jest jednym z celów życia duchowego, nikt nie może zdobyć sam. Tylko Bóg jest Święty a nasza świętość to udział w Jego Świętości jaką nam ofiarowuje. Dlatego duchowość i dążenie do świętości mają związek z postawą przyjmowania i współpracy, bardziej niż z własnymi osiągnięciami.
Życie duchowe to ciągłe przebywanie z Bogiem, dlatego życie duchowe pary małżeńskiej również przyjmuje kształt bycia z Bogiem, chociaż małżonkowie robią to na swój własny sposób. Każdy z małżonków jest wezwany do życia nie tylko własnym życiem duchowym, ale również życiem duchowym współmałżonka. To wymaga od nas odsłonięcia się, odkrycia swoich najskrytszych obszarów, bycia podatnym na zranienia. Tylko w taki sposób będąc ze sobą w bliskości i zapraszając do niej Boga w Trójcy Jedynego mamy szansę naszą duchowość rozwijać.
Duchowość małżeńska dzieje się tu i teraz i zawsze jest zakotwiczona w rzeczywistości. Trzeba więc wychodzić od doświadczenia: nasza jedność jest właśnie tym, naszą jednością, a więc jest zbudowana z tego kim i jacy jesteśmy. Wezwanie do bycia jednym ciałem w sakramencie małżeństwa ma właśnie wymiar teraźniejszości. Wzajemne bycie blisko w naszej codzienności to swoisty poligon działań formacyjnych. Naszym przeznaczeniem jest formowanie siebie samego, bycie formowanym przez Boga i formowanie siebie nawzajem. Najlepsza wiadomość tego Adwentu jest taka, że Bóg pragnie zjednoczenia z nami. On nas kocha do tego stopnia, że chce z nami zamieszkać na co dzień i połączyć się z nami.
W rozwijaniu duchowości małżeńskiej wychodzimy od doświadczenia i rozpoczynamy od ludzkiej miłości. Człowiek żyje przede wszystkim przez miłość, dlatego pytanie kluczowe, od którego zaczyna się duchowość małżeńska brzmi: czy można drogę do świętości dzielić z drugą osobą? To pytanie postawił Jerzy Ciesielski w swoich notatkach i był to jeden z momentów kluczowych w myśleniu o duchowości małżeńskiej dla Karola Wojtyły. Wojtyła już podczas obrad Soboru Watykańskiego II pisał o konieczności opracowania całego konceptu duchowości małżeńskiej. Już wtedy podkreślał dążenie do świętości małżonków jako posiadające swój własny charakter.
Ciesielski był inżynierem i jego sposób myślenia był uporządkowany, najczęściej w punktach. Dlatego cenna jest dla nas jego lista, którą sporządził a która miała mu pomóc w rozwijaniu duchowości małżeńskiej na co dzień.
Wspólny kierunek życia (przystępowanie do sakramentów: spowiedzi i Eucharystii oraz wspólna modlitwa);
Dobra wola i wzajemne zaufanie;
Dyspozycyjność do odkrywania przed współmałżonkiem własnego wnętrza;
Rozumienie drugiej osoby każdego dnia;
Wiara, która jest wskaźnikiem działania.
Na te i wiele innych zagadnień przedstawionych nam przez ks. Przemka rozmawialiśmy najpierw w małych grupach a następnie, już po obiedzie, wśród wszystkich uczestników. Był to również dzień premiery najnowszej książki Don Renzo Bonetti Liturgia codzienności, druga część z serii Duchowość małżeńska. Ucieszyła nas obecność niewidzianych przez jakiś czas przyjaciół z bliska i z daleka. Dzień był spokojny a czasu na rozmowy i picie kawy nie brakowało. Spotkanie zakończyła Adoracja Najświętszego Sakramentu w kaplicy seminaryjnej i postanowienie ponownego spotkania podczas Wielkiego Postu, na które już serdecznie zapraszamy.
